فیدل کاسترو؛ رهبر انقلاب کوبا
فیدل کاسترو که بود؟ رهبر انقلابی که تاریخ کوبا را تغییر داد
فیدل کاسترو، رهبر انقلاب کوبا، سیاستمداری کاریزماتیک بود که با سرنگونی رژیم باتیستا در انقلاب 1959 کوبا، مسیر کشورش را برای همیشه تغییر داد. او با ایدههای سوسیالیستی و ضد امپریالیستی، روابط دیرینه کوبا با آمریکا را قطع و مدل حکومتی تازهای را معرفی کرد. کاسترو با حمایت از عدالت اجتماعی، اصلاحات ارضی، ملیسازی صنایع و آموزش رایگان، محبوبیت زیادی در میان مردم کسب کرد. در عین حال، رویکرد اقتدارگرایانهاش و سرکوب مخالفان، انتقادهای جهانی را بهدنبال داشت. کاسترو توانست کوبا را به یکی از مهمترین نمادهای مقاومت در برابر سلطه خارجی تبدیل کند. او بیش از پنج دهه در رأس قدرت ماند و تأثیرش فراتر از مرزهای کوبا گسترش یافت. نامش با انقلاب، ایستادگی و جدل سیاسی گره خورده است.
2. انقلاب کوبا چگونه با رهبری فیدل کاسترو به پیروزی رسید؟
انقلاب کوبا با رهبری فیدل کاسترو، ارنستو چهگوارا و دیگر انقلابیون، در سال 1959 رژیم فاسد باتیستا را سرنگون کرد. این انقلاب که از کوههای سیرا ماسترا آغاز شد، تبلوری از اراده مردمی برای رهایی از دیکتاتوری، فقر و وابستگی بود. کاسترو با مهارت در بسیج نیروهای چریکی و کسب حمایت اجتماعی، توانست قدرت را به دست گیرد. پس از پیروزی، او سیاستهایی بنیادین در زمینه آموزش، بهداشت و اصلاحات اقتصادی اجرا کرد. دشمنی دیرینهاش با آمریکا، باعث محاصره اقتصادی کوبا شد اما او از مواضع ضدامپریالیستی خود عقبنشینی نکرد. انقلاب او الهامبخش جنبشهای چپگرای سراسر جهان شد. رهبر انقلاب کوبا نهتنها تاریخ کشورش، بلکه سیاست جهانی را نیز تحت تأثیر قرار داد.
3. فیدل کاسترو و آمریکا؛ دشمنی بیپایان دو جهانبینی متفاوت
پس از پیروزی انقلاب کوبا، روابط بین فیدل کاسترو و ایالات متحده به شدت تیره شد. ملیسازی صنایع آمریکایی در کوبا، پاسخ محاصره اقتصادی شدید از سوی واشنگتن را در پی داشت. بحران موشکی کوبا در سال 1962 نقطه اوج تنش میان دو کشور بود؛ زمانی که شوروی به درخواست کاسترو موشکهای بالستیک در خاک کوبا مستقر کرد. کاسترو، رهبر ضد امپریالیسم، نمادی از مقاومت در برابر سلطه آمریکا شد و سیاستهایی را در پیش گرفت که کوبا را به یکی از آخرین سنگرهای کمونیسم در نیمکره غربی تبدیل کرد. در عین حال، دشمنی با آمریکا موجب مشکلات اقتصادی فراوانی برای مردم کوبا شد. این تقابل تاریخی، بازتابی از برخورد دو جهانبینی: سرمایهداری و سوسیالیسم بود.
4. میراث فیدل کاسترو؛ از قهرمان عدالت تا دیکتاتور جنجالی
میراث فیدل کاسترو همچنان محل بحث و مناقشه است؛ او برای برخی قهرمان عدالت اجتماعی و برای دیگران دیکتاتوری سرکوبگر به شمار میرود. در دوران رهبریاش، کوبا به کشوری با نرخ سواد بالا، سیستم بهداشتی گسترده و هویتی مستقل تبدیل شد. با این حال، سرکوب رسانهها، نبود آزادیهای سیاسی و مهاجرت گسترده مخالفان، چهرهای پیچیده از او ساخته است. کاسترو بهعنوان رهبر انقلاب کوبا، توانست استقلال کشورش را حفظ کند اما به بهای کاهش آزادیهای فردی. چهرهاش در تاریخ سیاسی قرن بیستم، نمادی از ایستادگی در برابر سلطهطلبی و همزمان نمونهای از چالشهای حکومت تکصدایی است. از کوبا تا آفریقا، اثرات حضور و نفوذ او هنوز هم قابل مشاهده است.